فهرست مطالب
- یک شب رویایی در باشکوهترین اپرای جهان
- نگاهی اجمالی به شکوه پالایس گارنیه
- پلههای بزرگ
- سالن اصلی
- سرسرای بزرگ
- ساخت اپرای گارنیه : زادهای از تراژدی
- خیابان آونو دو لوپرا : راهی مستقیم به سوی هنر
- شکوهی با هزینهای گزاف
- از کارگاه ساخت تا اردوگاه جنگی
- رسوایی مجسمه رقص کارپو
- امضای ماندگار گارنیه
- فانتوم اپرا و رازهای پنهان در اپرای گارنیه
- جمعبندی
اپرای گارنیه، یکی از زیباترین و منحصربهفردترین بناهای پاریس، تجربهای فراموشنشدنی را برای هر بازدیدکنندهای به ارمغان میآورد. این شاهکار معماری نئوباروک که به دستور ناپلئون سوم ساخته شد، امروزه بهعنوان یکی از نمادهای پاریس که در کشور فرانسه است، شناخته میشود. بازدید از این مرکز چه برای تماشای یک اپرا یا باله باشکوه و چه برای شرکت در یک تور راهنما، تجربهای دلنشین خواهد بود. این بنا در منطقه ۹ پاریس واقع شده است و فاصله چندانی با جاذبههای گردشگری مانند گراندز بولوارها و میدان وندوم ندارد.
یک شب رویایی در باشکوهترین اپرای جهان
ساخت اپرای گارنیه در سال ۱۸۶۰ با برگزاری یک مسابقه معماری آغاز شد. طرح پیشنهادی شارل گارنیه، یک معمار جوان و ناشناخته، به دلیل تلفیق زیبا از عناصر تاریخی و نوآورانه، برنده این مسابقه شد. پس از حدود ۱۴ سال تلاش، این بنای باشکوه در سال ۱۸۷۴ به روی عموم گشوده شد.
هیجانانگیزترین راه برای تجربه شکوه از این اپرا، حضور در یکی از اجراهای باشکوه آن است. اپرای پاریس طیف گستردهای از بالههای کلاسیک و معاصر را به روی صحنه میبرد که تجربهای فراموشنشدنی را برای شما رقم خواهد زد. برای شرکت در این رویدادها، بهتر است لباس رسمی و شیک بپوشید تا با فضای مجلل اپرا هماهنگ باشید.
نگاهی اجمالی به شکوه پالایس گارنیه
اپرای گارنیه، یکی از زیباترین و مشهورترین بناهای پاریس، با ابعاد عظیم خود، چشم هر بینندهای را خیره میکند. این بنای باشکوه با طول 154.9 متر و عرضی که در بخشهای مختلف به 70.2 و 101.2 متر میرسد، یکی از بزرگترین تئاترهای اپرا در جهان محسوب میشود. سالن اصلی این بنا با ظرفیت 1979 صندلی، فضایی مجلل و باشکوه را برای برگزاری اجراهای اپرا و باله فراهم کرده است.
نمای بیرونی و داخلی اپرا، شاهکاری از هنر و معماری است. شارل گارنیه، معمار این بنای بینظیر، با استفاده از انواع مختلف مرمر، سنگ، برنز طلایی و سایر مواد ارزشمند، فضایی لوکس و باشکوه را خلق کرد. ترکیب استادانه رنگها، بافتها و تزیینات متنوع در این بنا، نمادی از شکوه و عظمت امپراتوری دوم فرانسه است.
پلههای بزرگ
پلههای بزرگ اپرای گارنیه، با دوراه پله باشکوه و مجسمههای زنانهای که به گرمی از تماشاگران استقبال میکنند، یکی از زیباترین بخشهای این بنای تاریخی است. این پلهها که با انواع مرمرهای رنگی ساخته شدهاند، به سرسرای تئاتر منتهی میشوند و با گنبدی بلند و چشمنواز به ارتفاع سی متر پوشیده شدهاند.
سالن اصلی
قلب تپنده اپرای گارنیه، سالن اصلی آن است که با شکلی شبیه نعل اسب و چیدمان صندلیهای خاص، فضایی صمیمی و درعینحال باشکوه را برای تماشاگران فراهم میکند. این سالن با استفاده از مواد لوکسی مانند مرمر، گچبری، مخمل و طلاکاری، به یک شاهکار هنری تبدیل شده است.
سرسرای بزرگ
سرسرای بزرگ، با ابعاد عظیم و طراحی الهامگرفته از تالار آینههای کاخ ورسای، یکی از جذابترین بخشهای اپرای گارنیه است. این فضا با نور طبیعی فراوان، آینههای بزرگ و تزیینات طلایی، فضایی مجلل و دلنشین را ایجاد میکند. لیر، نماد خدای آپولو، بهعنوان عنصر اصلی تزیینی در سراسر دیده میشود و سقف آن نیز با نقاشیهایی زیبا، لحظات مهم تاریخ موسیقی را به تصویر میکشد. این فضا درگذشته، مکانی محبوب برای معاشرت اشرافزادگان پاریسی در حین وقفههای اجراها بوده است.
ساخت اپرای گارنیه : زادهای از تراژدی
داستان پیدایش این مرکز با رویدادی تلخ آغاز میشود. در سال 1858، در جریان یک تلاش نافرجام برای ترور ناپلئون سوم در مقابل اپرای قدیمی، چندین نفر جان باختند. این حادثه تلخ، انگیزهای شد تا ساخت یک بنای جدید و ایمن برای اجراهای اپرا در دستور کار قرار گیرد. اپرای جدید نهتنها باید مکانی امن برای تماشاگران و به ویژه خانواده سلطنتی میبود، بلکه قرار بود نمادی از شکوه و عظمت امپراتوری دوم فرانسه باشد. به همین دلیل، طراحی آن به گونهای انجام شد که دارای یک ورودی خصوصی و یک جایگاه ویژه برای امپراتور باشد.
خیابان آونو دو لوپرا : راهی مستقیم به سوی هنر
در جریان نوسازی بزرگ پاریس به دستور ناپلئون سوم که هدف آن بهبود شرایط زندگی و زیباییشناسی شهر بود، ساخت خیابان آونو دو لوپرا نیز در دستور کار قرار گرفت. این خیابان به درخواست شخصی امپراتور به وجود آمد تا دسترسی مستقیم و باشکوهی بین کاخ توئییری و اپرای جدید گارنیه فراهم شود.
شارل گارنیه، معمار برجسته این پروژه، با درک اهمیت این خیابان در نمایش زیبایی و عظمت اپرا، شرطی جالب را مطرح کرد: عدم کاشت درخت در این خیابان. به نظر او، وجود درختان مانع از دید کامل و بیمانع اپرا میشد. به همین دلیل، امروزه نیز آونو دو لوپرا بهعنوان یک خیابان عریض و بدون درخت، چشماندازی مستقیم و باشکوه به سوی اپرای گارنیه را فراهم میکند.
شکوهی با هزینهای گزاف
پالایس گارنیه، نهتنها یک خانه اپرا، بلکه کاخی مجلل و شاهانه محسوب میشود. برای ساخت این بنای عظیم، از بهترین صنعتگران و باکیفیتترین مواد استفاده شد. گارنیه شخصا بر انتخاب هر یک از آنها نظارت داشت. بودجه هنگفت این پروژه، بالغ بر 20 میلیون فرانک طلا، نشان از اهمیت و عظمت آن در زمان خود دارد. پالایس گارنیه، با این هزینه گزاف، به یکی از گرانترین ساختمانهای عصر خود تبدیل شد.
از کارگاه ساخت تا اردوگاه جنگی
ساخت اپرای گارنیه، که از سال 1862 آغاز شد، به دلیل وقایع تاریخی متعددی، بیش از یک دهه به طول انجامید. جنگ فرانسه و پروس و آشوبهای داخلی، از جمله عواملی بودند که روند ساخت این بنا را کند کردند. در دوران جنگ، ساختمان ناتمام گارنیه بهعنوان یک اردوگاه نظامی مورد استفاده قرار گرفت و از آن برای ذخیره آذوقه و سایر تجهیزات نظامی استفاده میشد. با پایان یافتن جنگ و رفع موانع، ساخت پالایس گارنیه از سر گرفته شد و سرانجام در سال 1875 به روی عموم گشوده شد.
رسوایی مجسمه رقص کارپو
شارل گارنیه، ساختمان خود را نهتنها یک بنای معماری، بلکه یک اثر هنری بینظیر میدانست. به همین دلیل، در طول ساخت، نمای ساختمان با داربست پوشیده شده بود تا از افشای زودهنگام این شاهکار هنری جلوگیری شود. گارنیه با هوشمندی تصمیم گرفت رونمایی از نما را بهتدریج انجام دهد تا کنجکاوی مردم را برانگیزد.
در سال 1869، با برداشته شدن داربستها، مجسمههای زیبای نما نمایان شدند. اما یکی از این مجسمهها، یعنی «رقص» اثر ژان-باتیست کارپو، با واکنشهای تندی روبرو شد. این مجسمه که زنان برهنهای را در حال رقص نشان میداد، برای بسیاری از مردم آن زمان بسیار جسورانه و حتی توهینآمیز به نظر میرسید. در اعتراض به این مجسمه، برخی افراد به آن آسیب رساندند. امروزه، نسخه اصلی این مجسمه در موزه اورسای نگهداری میشود و نسخه کپی آن در جایگاه اصلی خود در اپرای گارنیه قرار دارد.
امضای ماندگار گارنیه
یکی دیگر از ویژگیهای منحصر به فرد پالایس گارنیه، امضای شارل گارنیه بر روی سقف روتونده دز آبونه (Rotonde des Abonnées) است. این بخش، فضایی تاریک و دایرهای شکل است که برای استقبال از مهمانان با کالسکه طراحی شده است. گارنیه با ایجاد این فضا، قصد داشت حس ورود به یک دنیای رمزآلود و باشکوه را به بازدیدکنندگان القا کند.
امضای گارنیه بر روی سقف، نشان از اعتماد به نفس و افتخار او به این شاهکار معماری است و به نوعی، امضای او بر روی تمام تاریخچه پالایس گارنیه محسوب میشود. این اقدام، پیشینهای بیسابقه در معماری بود و از آن زمان به بعد، بسیاری از معماران به تبعیت از گارنیه، آثار خود را امضا کردند.
فانتوم اپرا و رازهای پنهان در اپرای گارنیه
رمان مشهور «فانتوم اپرا» اثر گاستون لرو، سالهاست که ذهن خوانندگان را به خود مشغول کرده است و بسیاری بر این باورند که این داستان ریشه در واقعیت دارد. در این رمان، مردی مرموز و بدشکل به نام اریک، در زیرزمین باشکوه این اپرا پاریس زندگی میکند و با اعمال ترسناک خود، ساکنان این بنا را به وحشت میاندازد.
لرو تا پایان عمر بر وجود واقعی فانتوم اپرا اصرار داشت و مدعی بود که داستان او بر اساس رویدادهای حقیقی نگاشته شده است. در واقع، در اواخر قرن نوزدهم، شایعاتی درباره وجود فردی ناشناس در اپرا به گوش میرسید که هر ماه مبلغ قابلتوجهی را از هیئتمدیره درخواست میکرد و شبها به طور ثابت جعبه شماره 5 را رزرو مینمود. این رویدادهای مرموز، به جذابیت داستان فانتوم اپرا افزود و مرز بین واقعیت و خیال را مبهمتر کرد.
کاخ باشکوه و پر رمز و راز گارنیه، با معماری بینظیر و فضای مرموز خود، همواره بستری مناسب برای شکلگیری چنین داستانهایی بوده است. وجود زیرزمینهای گسترده و ناشناخته در این بنا، به تخیل نویسندگان و هنرمندان بال پرواز داده و باعث شده است که اپرای گارنیه به نمادی از رازآلودگی و اسرار تبدیل شود.
جمعبندی
اپرای گارنیه، شاهکاری از معماری قرن نوزدهم و نگینی درخشان در تاج پاریس است. این بنا که به دستور ناپلئون سوم ساخته شد، با طراحی باشکوه شارل گارنیه، به یکی از زیباترین و شناختهشدهترین خانههای اپرا در جهان به شمار میرود. پالایس گارنیه نهتنها بهعنوان یک سالن اجرا، بلکه بهعنوان یک موزه، کتابخانه و نمادی از هنر و فرهنگ فرانسه نیز شناخته میشود. از مجسمههای باشکوه گرفته تا نقاشیهای دیواری زیبا و معماری بینظیر، هر گوشهای از این بنا، داستانی برای گفتن دارد.